Omstreeks 04.00 uur in de ochtend van de 10e Mei 1940 werd het vliegveld Waalhaven bij Rotterdam door twee Duitse bommenwerpers aangevallen. Ze wierpen hun bommen af en begonnen met hun machinegeweren de gebouwen te bestoken. Op het vliegveld stonden 11 Fokker G-1 gevechtsvliegtuigen met warmgedraaide motoren gereed. Door de bomschermen werden drie vliegtuigen beschadigd. zodanig dat ze niet meer konden opstijgen.

Acht toestellen kwamen van de grond en wisten de Duitse toestellen neer te halen. In totaal schoten de 8 Nederlandse toestellen 13 Duitse vliegtuigen neer. Om 05.15 uur werd een nieuw Duits bombardement ingezet. De eerste parachutisten landden in of bij de Waalhaven. De strijd om Rotterdam was begonnen

De Nederlandse mariniers die Rotterdam verdedigde slaagden erin de Duitse veroveringen ongedaan te maken. De Duitsers, die het noordelijk hoofd van de Willemsbrug hadden bezet kwamen knel tussen de elkaar naderende Nederlandse troepen. Op de avond van de eerste oorlogsdag werd op de rechter Maasoever alleen nog in de omgeving van Willemsbrug gevochten. Ook op de Boompjes maakten de Nederlandse mariniers vorderingen. De Duitsers werden uit het Maashotel verdreven. De troepensterkte van 7000 man werd versterkt met nog eens 1400 Nederlandse militairen. De tegenstand van de Nederlandse militairen was veel sterker dan de Duitsers hadden verwacht. De aantallen Nederlandse troepen groeide gestaag en werd aangevuld met nog eens 3500 man. Op Pinksterzondag, 12 Mei 1940 werden 's middags door Duits kanonvuur vanaf het Noorder Eiland, het Maasstation, het station Delftse Poort, de Marinierskazerne aan het Oostplein, het Beurstation, het Ooglijdersinstituut aan het Haringvliet en verschillende woonhuizen in brand geschoten.

hier droppen de gealieerden het voedsel voor nederland vlak na de bevrijding

dit is de bevrijdings optocht van de gealieerden

Nabij het dorp Westerbork in de provincie Drente, bezat de Nederlandse overheid een stuk heide omgeven door bossen. Deze geïsoleerde plaats leek ideaal voor de bouw van een kamp om Joodse vluchtelingen die uit Duitsland kwamen te herbergen. Het lag op redelijke afstand van Westerbork, zodat de dagelijkse gang van zaken in dit dorp niet verstoord zou worden, vooropgesteld, dat er toezicht werd gehouden op de vluchtelingen. Daarom werd mr. D.A. Syswarda, gewezen medewerker van een organisatie voor psychiatrische patiënten uit Amersfoort benoemd tot directeur van het Vluchtelingenkamp Westerbork. Een serieuze bron van zorg voor de overheid en politici was de integratie van de Duits Joodse vluchtelingen, die in grote getallen de Nederlandse grens waren overgestoken. In eerste instantie werden vijftig barakken gebouwd met een capaciteit voor 1800 mensen. Toen het Duitse leger Nederland binnenviel hadden 1150 legale en 650 illegale vluchtelingen onderdak gevonden in Westerbork. Bovendien waren anderen ondergebracht in diverse vluchthuizen. Er waren in die benauwde jaren voor het uitbreken van de oorlog naast Westerbork 25 andere subkampen in Nederland.